دتکتور شعله یا همان فلیم دتکتور (Flame detector) تجهیزی است که برای تشخیص و آشکارسازی تشعشعات مرئی و نامرئی در سیستم های اعلام حریق و به خصوص سیستمهای F&G بکار میرود. این دتکتور برای تشخیص شعله طراحی شده و امکان تشخیص کوچکترین سایز شعله را در کمتر از یک ثانیه ممکن میکند، از این رو در محیط هایی نظیر پالایشگاهها و صنایع پر خطر بسیار مورد استفاده قرار میگیرد. در این مقاله همه چیز را در مورد انواع، اجزاء و مشخصات دتکتور شعله را مورد بررسی قرار میدهیم.
دتکتور شعله ای چیست؟
فلِیم دتکتور، آشکارساز شعله یا دتکتور شعله ای (به انگلیسی: flame detector) نوعی سنسور و حسگر است که برای تشخیص و واکنش به حضور شعله یا آتش تعبیه شده است. این دتکتورها می توانند وجود شعله یا آتش را تشخیص دهد و نسبت به آن واکنش نشان دهد. همچنین آنها این قابلیت را دارند که دود یا مایع بدون دودی که می تواند آتش ایجاد کند را شناسایی کنند.
دتکتور های شعله همچنین می توانند با توجه به دمای هوا و حرکت هوا، آتش را تشخیص دهند. این دستگاه ها و تجهیزات اعلام حریق از امواج الکترومغناطیسی ساطع شده از آتش یعنی امواج فرابنفش (UV)، مادون قرمز (IR) و امواج مرئی (Visible) برای تشخیص و شناسایی شعله استفاده می کنند. آنها میتوانند وجود شعله را در عرض کمتر از یک ثانیه اعلام و هشدار دهند.
واکنش فلیم دتکتورها نسبت به تشخیص آتش با توجه به نوع نصب آنها متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال میتوانند آژیر اعلام حریق را به صدا درآورند و مسیر سوخت را توسط شیر برقی مسدود کنند یا حتی یک سیستم اطفاء حریق را فعال کنند.
دتکتور های شعله به دلیل استفاده از مکانیسمهای خاص برای تشخیص شعله، اغلب میتوانند سریعتر و دقیقتر از دتکتورهای دودی و حرارتی (smoke or heat detector) نسبت به وجود آتش واکنش دهند.
اجزا و قطعات فلیم دتکتور
جزء اصلی یک فلیم دتکتور، سنسور شعله آن دتکتور است. سنسورهای موجود در آشکارساز شعله، تشعشع ساطع شده توسط آتش را تشخیص میدهند. مدارهای فوتوالکتریک، سیگنالِ شدت تشعشع شعله را به سیگنال ولتاژ مربوطه تبدیل میکنند. این سیگنال در یک میکروکنترلر مجزا پردازش شده و به خروجی مورد نظر تبدیل می شود. یک دتکتور شعله از اجزا و قطعات زیر تشکیل شده است:
- مدارهای آشکارساز فوتوالکتریک (photoelectric detective circuits)
- مدارهای تهویه سیگنال (signal conditioning circuits)
- سیستم های ریزپردازنده (microprocessor systems)
- مدارهای ورودی/خروجی (I/O circuits)
- سیستم های خنک کننده بادی (wind cooling systems)
انواع دتکتورهای شعله ای و نحوه کار آنها
دتکتور های شعله ای نوری یا اپتیکال (Optical flame detectors) کاربردهای متعددی در انواع محیط های خطرناک دارند. میتوان از آنها در تاسسیسات گرمایشی صنعتی، توربین های گازی صنعتی تا تأسیسات نفت و گاز و پتروشیمی استفاده کرد. چرا که آنها میتوانند شعله های کوچک را به سرعت تشخیص داده و خطر آتش سوزی را در یک محیط معین به صفر برسانند.
فلیم دتکتور را کجا می توان نصب کرد؟
دتکتور شعله گرانترین نوع آشکارسازهای آتش محسوب میشود که البته سریعترین و دقیقترین آشکارساز نیز است. کاربرد آن بیشتر در نواحی صنعتی و مکانهایی است که حساسیت بسیار بالا دارند. انواع آشکارسازهای شعله بسته به ناحیهای که در آن استفاده میشوند به دو دسته متفاوت تقسیم میشوند:
- فلیم دتکتور معمولی
- فلیم دتکتور ضد انفجار EX
دتکتورهای UV برای محیطهای داخلی مناسب هستند و در محیطهای بیرونی باید از MSIR استفاده کرد. استفاده و کاربردهای معمول از دتکتور شعله معمولا در شرایط زیر انجام میشود:
هرجایی که مواد قابل احتراق زیادی وجود داشته باشد.
در مواردی که نیاز به واکنش سریع به شعله وجود داشته باشد.
هر جایی که مناطق بدون نظارتاند و به اطفاء حریق خودکار نیاز دارند.
هر جایی که سرمایهگذاری کلان انجام شده و باید از آن محافظت شود.
کاربردهای دتکتور شعله
- انبارهای صنعتی
- انبار مواد محترقه و محل ذخیره سوخت
- کارخانه های تولید مواد شیمیایی
- فروشگاه های عرضه مواد شیمیایی
- پمپ بنزین ها و ایستگاه های گاز
- کارگاه های جوشکاری قوس الکتریکی
- نیروگاه های برق و نیروگاه های هسته ای
- صنایع نفت و گاز و پتروشیمی
- ایستگاه های هیدروژن
- ایستگاه های ترانسفورماتور
- تونل های زیرزمینی
- صنایع بازیافت
- اتاق های تست موتور و اتاق های رنگ
- فروشگاه های چوب
- معادن و صنایع وابسته
- پالایشگاهها
- ترمینالهای بارگیری بنزین
- آشیانهی هواپیما
- ایستگاههای پمپاژ خط لوله
- غرفههای اسپری رنگ خودرو
- تاسیسات تولید مهمات
- سلولهای آزمایش موتور جت
- سکوهای حفاری و غیره
دانلود دیتاشیت دتکتور شعله ضد انفجار FD50iEx
نظرات کاربران